باید فکر سفر کرد....

درس زندگی

درسهايی که زندگی میدهد

خبر به دورترین نقطه جهان برسد
نخواست او به من خسته بی گمان برسد
شکنجه بیشتر از این که پیش چشم خودت
کسی که سهم تو باشد به دیگران برسد
چه می کنی که اگر او را خواستی یک عمر
به راحتی کسی از راه ناگهان برسد
رها کنی برود از دلت جدا باشد
به آنکه دوست ترش داشته به آن برسد
رها کنی بروند تا دو پرنده شوند
خبر به دورترین نقطه جهان برسد
گلایه ای نکنی و بغض خویش را بخوری
که هق هق تو مبادا به گوششان برسد
خدا کند که نه ...!! نفرین نمی کنم که مباد
به او که عاشق او بودم زیان برسد
خدا کند که فقط این عشق از سرم برود
خدا کند که فقط آن زمان برسد ... !
آخر هر سال که میشه..
آخر اسفند را میگم...
بدجوری حالم گرفته میشه...
نمیدونم شما دوستهای عزیزم همین جوری میشید یا نه
اما انگار قرار آخرزمان برسه..
ه فکر کارهایی که باید میکردم ِ ولی نشد یا نکردم
به فکراینکه چقدر میتونستم جلو باشم و حالا نیستم
وای...
باید فکر سفر کرد...
سفری بی انتها...
آی.. از آب و هوای گریه...غربت بغض گشارا عشق است
عشق درگیر غروب درد است
بازهم این آب و هوا را عشق است